Występowanie: 

 

Zamieszkuje słodkie wody stojące i płynące niemal całej Europy (za wyjątkiem półwyspu Iberyjskiego, części Włoch, zachodniej Skandynawii i części Bałkanów). Spotykany także w Azji oraz w Australii, gdzie był aklimatyzowany.   

 

Budowa zewnętrzna: 

 

Duża ryba o wysokim, bocznie spłaszczonym ciele i niewielkich łuskach mocno osadzonych w skórze. Na pokrywach skrzelowych ostre kolce. Ubarwienie zmienne, w zależności od wieku, rodzaju zamieszkiwanego środowiska (np. okonie z głębszych wód są ciemniejsze). Przeważnie ma ciemnozielony grzbiet i jaśniejsze, zielonkawe boki oraz kremowy lub żółtawy brzuch. Po bokach ciała uwagę zwracają wyraźne, ciemne pręgi (od 5 do 9). Płetwy grzbietowe są ciemne (pierwsza szara, druga zielonkawa), brzuszne przeważnie żółtawe, a pozostałe jasnoczerwone. 

 

Biologia: 

 

Zamieszkuje wszelkiego typu wody słodkie, zarówno płynące (rzeki, duże potoki) jak i stojące (jeziora, stawy, starorzecza). Ponadto zasiedla słonawe wody przybrzeżne (np. Zalew Wiślany). Jest sprawnym drapieżnikiem, początkowo poluje na plankton, wraz ze wzrostem do jego diety trafiają bezkręgowce wodne a następnie ryby. Nie gadzi także ikrą ryb (szczególnie z rodziny karpiowatych). Mimo apetytu rośnie jednak powoli, osiągając długość 25 cm i wagę około 200 gram dopiero w piątym roku życia. 

 

Początkowo jest ryba stadną jednak starsze osobniki żyją przeważnie samotnie lub w niewielkich grupach. Dojrzałość płciową osiąga w trzecim roku życia. Tarło ma miejsce od kwietnia do lipca (w zależności od temperatury wody), przeważnie na płyciznach. Ikra w postaci sklejonych ze sobą ziarenek, tworzących wstęgi (do 2 m długości) jest składana nocą i przyklejana do roślin wodnych, korzeni itp. Młode lęgną się po około 2 tygodniach. 

Odżywianie

 

Żeruje głównie o wschodzie i zachodzie słońca nie unikając innej pory dnia. Jednym z głównych pokarmów są skorupiaki z rzędu Calanoida Eudiaptomus gracilis [3]. Narybek żywi się planktonem, później ikrą innych ryb (zwłaszcza karpiowatych). Dorosłe osobniki zjadają głównie ryby oraz większe bezkręgowce.

 

Rozród

 

Trze się w od marca do czerwca na płyciznach. Samica składa nocą 15000–20000 ziaren ikry[potrzebne źródło], która jest przyklejana do kamieni, zanurzonych gałęzi, roślin wodnych itp. w postaci długich wstęg o długości 1–2 m i szerokości do 2 cm.[potrzebne źródło] Wylęg po 14–21 dniach. Świeżo wylęgłe larwy mierzą 3–6 mm i posiadają jajowatego kształtu woreczek żółtkowy zawierający kroplę tłuszczu, która umożliwia im unoszenie się na wodzie.

 

Sen ryby

 

Okoń europejski zapada w nocy w swego rodzaju "stan głębokiego snu". W tym czasie przebywa przy dnie zbiornika opierając się o dno płetwami brzusznymi i ogonową. Na ten okres "zwija" swoją płetwę grzbietową. Sen ten jest na tyle głęboki, że nie wytrąci i nie wystraszy z niego nawet jasny snop światła. Po obudzeniu, które trwa przez kilka minut ponownie ją rozkłada.