Biały robak

 

 

Tak wędkarze określają potocznie larwy muchy plujki. Jest to niezrównana i najbardziej uniwersalna przynętą na wiele gatunków ryb, szczególnie na plocie i leszcze. Na haczyk zakłada się najczęściej po dwa-trzy robaczki. Moim zdaniem na dwa białe skusi się każda karpiowata. Mojemu koledze na tą przynętę nawet wziął szczupak, ale to skrajny przypadek. Porcjowane i kolorowe robaczki można z łatwością nabyć w sklepach wędkarskich. Z kolorów sprawdza się czerwień i żółty. Kilka godzin przed wędkowaniem do pudelka z "białymi" wsypuje atraktor. Z zapachów sprawdza się anyż, karmel i czosnek. Nie używam atraktorów w płynie, ponieważ gdy posypany proszkiem robak znajdzie się w wodzie, obok niego powstaje mała chmurka opadającego pachnącego pyłu, który wabi ryby, a płyny nadają tylko przynęcie zapach. Takie sypkie atraktory można również nabyć w sklepie wędkarskim. Warto tez zaopatrzyć się w specjalny pojemnik do przechowywania robaki, z którego w żaden sposób się nie wydostana. Przed użyciem robaki należy odsiać z trocin i włożyć do pudelka z mąka kukurydziana lub sucha zanęta. Ten zabieg, który musi trwać około doby, odtłuszcza je i usuwa z nich zapach amoniaku. Czasem, gdy po długim wędkowaniu w ciepły i słoneczny dzień spojrzysz do pudelka ze swoimi białymi robakami, zobaczysz, ze cześć z nich się zmieniła w bordowe i czerwone kokony. To sa właśnie kastery. Jest to świetna przynęta na większe plocie, wiec nie wyrzucajcie ich myśląc, ze to nieżywe robaczki. Zdechle "białe" śmierdzą zgnilizna, a kastery nie maja zapachu. Odpowiednia poczwarka na haczyk powinna mieć kolor kremowy w różnych odcieniach. Jeżeli chcesz, by twoje białe robaki już dalej się nie przepoczwarzały, zalej je woda, w której mogą spokojnie czekać kilka dni na twoje wyjście na ryby.

 

Czerwony robak

Wyglądem są bardzo zbliżone do rosówek, ale znacznie od nich mniejsze. Bytują w rozkładającym się nawozie i kompoście, dlatego często są potocznie nazywane "gnojakami". Odznaczają się w wodzie dużą ruchliwością i są doskonałą przynętą prawie na wszystkie ryby. Zakłada się je na mały haczyk pojedynczo lub na większy po kilka. Robaki te wykazują dużą żywotność i dają się długo przechowywać w kompostowej, przewiewnej ziemi. Jeżeli będziesz je "dokarmiał" układając na powierzchni cienka warstwę kompostu, dbając o to, by ziemia była stale wilgotna, Twoja hodowla będzie się utrzymywała bardzo długo. Czerwony robak jest świetną przynętą na średnie okonie i leszcze. W sklepie wędkarskim można nabyć dendrobeny, które sa sklepowym odpowiednikiem czerwonych robaków. Ale wydaje mi się, ze czerwone robaki nakopane samemu sa od nich łowniejsze, bo pachną ziemia z łowiska.

 

Rosówki

Występują one w ziemi łąk, trawników. Można rozpoznać ich obecność po charakterystycznych otworach w ziemi. Najlepsza pora do chwytania rosówek jest noc, zwłaszcza, kiedy gleba pokryta jest rosa (stad ich nazwa). Wysuwają się wtedy z otworów i zbierają wilgoć, ogonami są jednak zaczepione w korytarzach. Najmniejszy nawet hałas lub szmer powoduje, ze w mgnieniu oka chowają się do swoich norek. Trzeba wiec poruszać się ostrożnie i cicho. Rosówkę należy złapać od tylu lekko przyciskając ja do ziemi, następnie naprężyć, poczekać, aż sama puści się norki i da się wyjąc. Nie można tego robić za szybko, ponieważ możemy rosówkę przerwać. Rosówki należy przechowywać w świeżo zerwanej trawie, nigdy w obecności innych robaków, bo te szybko giną w towarzystwie rosówek.

 

Ochotka

Jest ona uważana przez wielu wędkarzy, za przynętę doskonałą. Sprawdza się o każdej porze roku, a zwłaszcza zima, gdy trudno złowić jakakolwiek białą rybę. Nazwa ochotka oznacza larwę owadów z rodziny ochotkowatych. Podczas rójki dorosłe owady unoszą się nad woda i przypominają chmarę komarów, ale nie kąsają. Wkrótce składają do wody jaja, z których później wykluwają się larwy. I właśnie te zakładamy na haczyk. Rodzina ochotkowatych liczy około trzech tysięcy gatunków. Ich larwy różnią się wymiarami, ubarwieniem oraz trybem życia. Te larwy, które zakładamy na haczyk żyją w osadach dennych, sa intensywnie czerwone.

 

Larwy chruscika

Przynęta równie atrakcyjna, jak ochotka, jednak trudniejsza do zdobycia, i raczej nie do kupienia w sklepie. Dorosły chruścik wygląda prawie tak samo, jak ćma. Jego larwy żyją w wodach dobrze natlenionych. Charakterystyczne domki larw można znaleźć często na gnijących gałęziach lub przyczepione do kamieni. Chruściki najlepiej jest przechowywać w domkach, w przewiewnych pudelkach. Z domków wyjmujemy je ostrożnie, podobnie przy zakładaniu ich na haczyk, ponieważ larwy są bardzo kruche.

 

Ciasta

Podstawowa zaleta ciast jest to, ze możemy je zrobić sami, w domu. Do przygotowania prostego ciasta potrzebna jest kaszka manna i olejek waniliowy. Do garnka wlewamy 2 szklanki wody i doprowadzamy do wrzenia. W tym czasie przygotowujemy 2 szklanki kaszki manny. Kiedy woda zacznie się gotować wsypujemy kaszkę do garnka i mieszamy przez kilkadziesiąt sekund, aż woda odparuje. Następnie wyjmujemy kaszkę na talerz i czekamy, aż ostygnie. Na koniec nalewamy na dłoń odrobinę olejku waniliowego i ugniatamy ciasto. Przynęta jest już gotowa.

 

Woblery

Są to przynęty, których przeznaczeniem jest udawanie żywych rybek. Maja one specjalny ster, dzięki któremu przynęta albo "pracuje" głębiej albo płycej. Woblery dzielą się na pływające i tonące w zależności od tego, czy można prowadzić je na, czy pod powierzchnia wody. SA również woblery jedno lub dwuczęściowe. Moim zdaniem lepsze sa woblery dwuczęściowe, gdyż swoim "wężowatym" ruchem bardziej prowokują ryby do brania.

 

Rippery

Należą do przynęt miękkich. Ich przeznaczeniem jest udawanie żywej rybki, podobnie, jak woblery. Stworzone sa ze specjalnego tworzywa, które wchodzi w reakcje z plastikiem, dlatego należy je przechowywać w specjalnych, "nierozpuszczalnych" pudelkach. Rippery można spotkać w sklepach w różnych rozmiarach i kolorystyce. Zbrojone sa w jeden hak z tzw. główką jigowa. Przynęty te prowadzi się specjalna metoda nazwana od główki "jigowaniem". Polega to na tym, ze przynętę opuszczamy na dno, podrywamy, prowadzimy przez kilka sekund i ponownie opuszczamy na dno, i postępujemy tak w kolko.

 

Twistery

Twistery należą do przynęt miękkich, podobnie jak rippery, jednak nie maja udawać żywej rybki. Maja za to zaciekawić rybę swoim intensywnie pracującym ogonkiem. Podobnie, jak rippery, zbroi się je w główki jigowe i prowadzi metoda jigowania.

 

Blachy wahadłowe (wahadłówki)

Należą do przynęt twardych i najczęściej są zrobione, jak sama nazwa wskazuje, z blachy. Uzbrojone są najczęściej w kotwice. Można je uatrakcyjnić przywiązując do ich kotwiczek chwost, czyli kawałek nici koloru n.p. czerwonego. Podnosi to atrakcyjność przynęty. Nie da się jednoznacznie określić najlepszej techniki prowadzenia wahadłówki, trzeba ja odkryć samemu.

 

Obrotówki

Należą do przynęt twardych. Ich cecha charakterystyczna jest to, ze podczas prowadzenia ich skrzydełko się obraca tworząc dużą fale hydroakustyczna. Można spotkać różne rodzaje obrotówek, o różnych kształtach, kolorach i rozmiarach. Podobnie, jak wahadłówkę, obrotówkę można uatrakcyjnić dodając do jej kotwicy chwost.

 

Sztuczne muchy

Są to przynęty używane głównie na przynęty łososiowate. Maja one udawać naturalny pokarm tych ryb: larwy, niewielkie rybki, owady dorosłe. Są różne rodzaje sztucznych much: nimfy (udają one larwy owadów), muchy mokre (udają owady dorosłe, które pływają pod powierzchnia wody), muchy suche (udają owady dorosłe, które pływają na powierzchni wody), streamery (udają niewielkie rybki), puchowce (w zasadzie nie udają jakiegoś konkretnego organizmu, ale zaciekawiają rybę, która ma wziąć przynętę).